01.

Dla Emily Tano, Jareal Tano i Eiry Tano.

Dziękuję dziewczyny. 

*music*

Błędy są po to, żeby się na nich uczyć.

Nie da się odnieść bezbłędnego sukcesu.

Stał na lądowisku na Coruscant wraz ze swoim najlepszym przyjacielem Obi-Wanem Kenobim oraz odziałem kapitana Rexa.

Obracał między palcami niewielki datapad, w którego pamięci zostały umieszczone dotyczące kilku wrażliwych na Moc dzieci z Naboo. Ich zadanie polegało, na tym oby je odnaleźć i sprowadzić do Świątyni.

Pozostało im czekać na pewnego wysłannika od Rady Jedi.

- Ciekawe kto to jest? – powiedział młody Anakin Skywalker.

Nie miał najmniejszej ochoty ruszać się z Coruscant, gdzie zostawała jego żona. Jeszcze większa niechęć do tej misji brała się stąd, że leci na rodzinną planetę swojej ukochanej bez niej.

- Nie mam bladego pojęcia – odpowiedział mistrz Jedi.

Szatyn powrócił do swojego udawanego zainteresowania urządzeniem, a Obi-Wan wrócił do rozmowy z kapitanem Rexem. Wtem na lądowisko wbiegła średniego wzrostu szatynka.

- Bardzo przepraszam za spóźnienie – powiedziała ledwo łapiąc oddech.

Grupa mężczyzn spojrzała na nią zdziwionym wzrokiem, podczas gdy ona pochyliła się, aby złapać oddech.

- Rex, nasz gość specjalny chyba już dotarł na miejsce. Wejdź z żołnierzami do statku – szepnął młody Skywalker.

Podczas gdy klony wchodziły go statku, młoda dziewczyna wreszcie opanowała oddech i przywróciła swoją postawę ciała do pionu.

Dwóch Jedi patrzyło się  na nią ze zdziwioną miną. Dziewczyna otarła jedynie kropelki potu z twarzy i ruszyła w stronę jednych z najbardziej rozpoznawalnych Jedi w  Republice.

Gdy znalazła się wystarczająco blisko, ukłoniła się nisko, przy okazji poprawiając swój brązowy płaszcz.

- Nazywam się Roxy Blanc i zostałam padawanem mistrza Obi-Wana Kenobiego – powiedziała, a Wybraniec głośno zagwizdał.

- Mam nadzieję, że twoja dziewczyna nie będzie zazdrosna – stwierdził młody mężczyzna.

Na twarz jej nowego mistrza pojawił się grymas.

- Anakinie, ile razy mam powtarzać, że z Satine nic mnie nie łączy – westchną Kebobi. – Poza tym to ty uważaj, żeby twoja dziewczyna nie była zazdrosna.

Padawanka spojrzała się na nich przerażonym wzrokiem.

- Nigdy bym Ahsoki nie zdradził – odpowiedział mu szatyn, a następnie odwrócił się do Roxy - Ja na twoim miejscu trzymałbym się od niego z daleka. To stary dziwak. Nie wiem jak wytrzymałem z nim te trzynaście lat. – dodał i skierował się na statek.

~***~

Anakin

Coś mi nie pozwalało całkowicie zanurzyć się w Mocy. Raczej ktoś. Nie mogłem przestać o niej myśleć. Dlaczego zgodziłem się na tę misję?

Powinienem teraz szukać Ahsoki na Coruscant, a nie lecieć wahadłowcem. Chociaż pewnie jej już tam nie ma. Nie będzie siedzieć jak głupia w jednym miejscu kiedy może podróżować po całej Galaktyce.  Mogła wrócić na rodzinną planetę lub polecieć gdziekolwiek.

Z przemyśleń wyrwało mnie pukanie do drzwi.

- Proszę – krzyknąłem i wstałem z zimnej posadzki.

W drzwiach pojawiła się niewielka szatynka.

- Mistrz Obi-Wan prosi na mostek – powiedziała niepewnie i poprawiła pasmo włosów, które wypadło z jej kucyka. Za prawym uchem swobodnie wisiał jej warkoczyk.

Przytaknąłem i ruszyłem w stronę drzwi. Dziewczyna spojrzała na mnie przerażonym wzrokiem.

- Ej, spokojnie, nie zgwałcę cię – zaśmiałem się, a jej oczy powiększyły się chyba dwukrotnie.

Nie mam bladego pojęcia jak mój były mistrz poradzi sobie z tą dziewczyną.

Zamknąłem drzwi do kajuty, a Roxy nadal stała tuż obok mnie.

- Mogę być trochę nie kulturalny, ale chciałem zapytać co się stało z twoim poprzednim mistrzem. Nie wyglądasz mi na kogoś kto dopiero zaczął nauki. – stwierdziłem, a nastolatka jeszcze bardziej się zawstydziła.

- Mój mistrz zginął w zamachu na Świątynie Jedi. Nie chcę o tym rozmawiać – ucięła.

Już miała zamiar odejść, gdy chwyciłem ją za rękę.

- Nie masz ochoty porozmawiać ze mną? Kiedyś też miałem padawana, ale ona odeszła i nie mam się komu wygadać. Ten stary cap mnie nie zrozumie, a moja znajoma jest dość daleko stąd – poprosiłem, a ona delikatnie skinęła głową.

Uśmiechnąłem się na samo wspomnienie o Padme. Powinienem teraz jeść z nią posiłek czy w jakiś inny sposób spędzać z nią czas. Ewentualnie popatrzeć na przygotowanie padawanów lub potrenować młodzików.

- Moja padawanka miała na imię Ahsoka i była najbardziej złośliwą kreaturą w  tej części Wszechświata – powiedziałem.

- Znałam Ahsokę – szepnęła cicho dziewczyn. – Przybyłyśmy mniej więcej w tym samym czasie do Świątyni Jedi. Szybko się zaprzyjaźniłyśmy. Gdy zostałyśmy przydzielone jako padawani oddaliłyśmy się od siebie. I wtedy ten zamach. Byłam naprawdę wściekła  na Ahsokę. – urwała.

Spojrzałem przed siebie. Znaleźliśmy się tuż przed mostkiem.

- A nie ma emocji – jest spokój. Też mam czasem z tym problemy – szepnąłem i podszedłem do Obi-Wana.

~***~

Zeskoczyłem z ramy i wylądowałem na betonowym lądowisku.

Wziąłem głęboki oddech.  Ach, Naboo. Planeta, która wywołuje u mnie tyle pozytywnych wspomnień. Kraina Jezior i Padmé... Wróciłbym to tego bardzo chętnie, ale wojna mi to uniemożliwia. Gdyby nie wojna na pewno byłby teraz o wiele szczęśliwszy.

- Nienawidzę Naboo – powiedział mój Mistrz.

Obróciłem się w jego stronę i rzuciłem zdziwione spojrzenia.

- A ja wręcz kocham – szepnąłem i po raz kolejny wziąłem głęboki oddech.

- Nie wiem co tutaj jest takiego do kochania. Trochę jezior, wodospadów i łąk. Nic specjalnego – odpowiedział mi Obi-Wan.

Uśmiechnąłem się. Gdyby tylko wiedział... Brakowało teraz w tym momencie tylko tutaj jednej osoby. Padmé. W tym momencie nie potrafiłem myśleć o Ahsoce. Najchętniej wziąłbym moją żonę i zaszył się gdzieś z nią w Krainie Jezior.

- Mnie się podoba – stwierdziła Roxy.

- Dobrze mówi. Widzisz, znasz dziewczynę jeden dzień, a już cię mądrością przewyższa, Mistrzu – powiedziałem. – A poza tym dlaczego można nienawidzić Naboo. Tutaj mieszkają – ugryzłem się w język. – Najmilsze istoty we Wszechświecie. – dodałem.

Mało brakowało, a to zdanie mogłoby zmienić moje życie.

- To chyba jeszcze nie byłeś na Mandalor – szepnął Kenobi.

- Co takiego jest na Mandalor, Mistrzu – zapytała Roxy.

- Stamtąd pochodzi dziewczyna Obi-Wana – odpowiedziałem zanim mój Mistrz zdążył cokolwiek powiedzieć.

- Anakinie, nie denerwuj mnie proszę i pleć kłamstw – powiedział blondyn.

- Ja cię nigdy nie denerwuję. Ja tylko stwierdzam fakty – mówię i przybijam piątkę z szatynką.

W odpowiedzi jedynie słyszę głośne westchnięcie.

Obracam się i patrzę w stronę murów miasta.

Nagle puszczam się biegiem w stronę bramy. To nie może być ona. Wspomagany przez Moc biegnę i przeskakuję przez przedmioty. Krzyki Obi-Wana, Roxy i Rexa giną gdzieś w szumie, który słyszę w uszach.

Gdy jestem wystarczająco blisko dziewczyny chwytam ją przez Moc i obracam w swoją stronę. Zwalniam biegu, ale nie puszczam jej. Podchodzę do niej szybkim krokiem, a mieszkańcy rozsuwają się na boki.

- Ventress, gadaj gdzie ona jest? – syczę w jej stronę, a mój uścisk na jej szyi zaciska się.

Nagle obok mnie pojawia się Roxy.

- Mistrzu, puść ją – prosi mnie dysząc.

- Nie rozumiesz. Ona wie gdzie jest Ahsoka. – rzucam w jej kierunku i wracam wzrokiem do Asajj. – A teraz wszystko mi ładnie wyśpiewasz – mój głos aż ocieka jadem.

- Rozejść się. To sprawy Jedi – mówi szatynka i uśmiecha się do mnie przebiegle.

Odpowiadam jej tym samym.

~***~

Od autorki: Hejo!

Wracam. Da-dum. Obiecałam, więc jestem. Chciałam go dodać
wcześniej, ale rekolekcje mi na to nie pozwoliły i własne
samopoczucie. Tutaj poznaliście Roxy, padawana Obi-Wana.
*to uczucie gdy piszesz rozdział i uczysz Worda nowych słów*
Widać jej zmianę przez cały rozdział. Może ją trochę usprawiedliwię.
Wiecie jak spotykacie dwóch bohaterów Galaktyki, w tym Wybrańca
*który jest niezłym ciachem przy okazji* to trochę będą ci się wydawać
tacy mało ludzcy. Dziewczyna się trochę przestraszyła. A potem rozmowa
z Anakinem. I wiecie dziewczyna stwierdziła, że nie ma się co bać. Poza tym
lubiła Smarka.
Co do tamtych istot to Annie chciał powiedzieć: Tutaj mieszkają
najpiękniejsze/najseksowniejsze istoty we Wszechświecie.
Dziękuję za tyle pozytywnych komentarzy pod poprzednim rozdziałem.
Co następnego rozdziału, to pojawi się po 21 lutego, za co
bardzo przepraszam, ale nie będę miała dostępu do komputera, bo wyjeżdżam.
Przepraszam za jakiekolwiek literówki/zgubione litery.

I nie mam kontroli na czcionką, więc przepraszam jeśli będzie niegrzeczna.
May the Force by with You!
White Angel